29 Haziran 2010 Salı

16 Haziran 2010 Çarşamba

DAYAN BE KOCA ADAM - ALİ NAR



DAYAN BE KOCA ADAM

Her karanlık gecenin bil bir sabahı var
En çetin soğuk kışların bil bir baharı var
En ümitsiz anlardan bil bir güneş doğar
Yağmurlar yağar gökyüzünden tomurcuklar açar

İşte böyle koçum pes etmek yok uzat elini ver bana
Tek yürek oldu tüm sevdiklerin eller semada
Anılım Aydınım güçlü çocuk tükenmek yok sana
Bitecek bütün acılar kederler söz geçiremez sana

Gülümser benim kardeşim yakışanı budur işte ona
17 mayıs zaferi gibi doğacak ışıl ışıl sabaha
DAYAN BE KOCA ADAM görülecek günler var daha
Dayanır koca adam aslanlar gibi güler geçer acıya…


Teşekkürler Ali NAR

TEŞEKKÜRLER

Sevgili dostlar;ne var ne yok bir bakayım diye işten gelip buraya uğradım ve yazdıklarınız ile karşılaştım.Çok hoş bir süpriz oldu.Ne diyeyim ki ben size.Sağolun kardeşlerim.Esas sizleri sevmeyenin kulakları vuvuzela sesleri ile çınlasın. :) Sevginiz karşılıksız değil.
Ayın elemanı seçtiğiniz için ayrıca teşekkür ederim;layık olmaya çalışacağım. :)

15 Haziran 2010 Salı


Var mı aramızda bir kere üzdüğü?
Seviyoruz seni Cem Bilgi..

Bir İnönü Deplasmanı Öncesi


14 Haziran 2010 Pazartesi

Bu Adam Nerde Be?


Sosyete nerde uleennn? :)

Unutulur mu..


HERKESE MERHABALAR

Arkadaşlar çok güzel giriş yapmışsınız;hepinizi öpüyorum.Artık fırsat buldukça buradayız.

BİR BAŞKADIR CİM BOM AŞKI !!!

ANIL...




80’lerin çocuğu..
Delikanlı..
Dost, efendi, yürekli,
Galatasaraylı..

Çocukluk yılları, babanın memuriyeti nedeniyle çeşitli illerde yaşanan okul yılları,

Ve Üniversite
Maçlar, sınavlar, sabahlamalar, sohbetler, aynı yürek atışları…
Yaşam ortaklığı..

Sarı ve Kırmızı..

Ayrıldık;
Mecburen..
Sinsi bir lösemi…

2008 Mayıs’ta başladı..

Kan değerleri… İlik nakli beklentileri…

Başucunda bekledi kardeşleri Anıl’ı,

DAYAN KOCA ADAM dedi tüm Türkiye onun için;
Ama olmadı..


17 Kasım 2008’de
Koca Adam efeler gibi gitti…

Dostları arkasından şu dizeleri döktüler mezar taşına;


Bir ayrıılık türküsü ölüm,
Rabb’imin yazdığı kaderin bir cilvesi.
Cilve demişler ya; ölenle ölünmez,
Ama ölenle yaşanır arkadaş,
Sanki hiç gitmemişçesine ...
Kendi gitse bile, adı hep ANILsın diye...



Anıl AYDIN nam-ı diğer KOCA ADAM

1984-Biz yaşadıkça



(Y. Doğu YARKAYA)







Vira Bismillah...



hep yazışırdık kendi aramızda, kendi imkanlarımızla görüşürdük. arkadaşlık, dostluk, kardeşlik de değil, kardeşlikten öte birşeylerin, yaklaşık 10 senelik birlikteliğin ürünüdür bu blog.

arada yazalım, gülelim, eski günleri analım, hüzünlenelim diye yapılmıştır...

biz yazarız, içeriz yazarız, canımız sıkılır yazarız, mutlu olur yazarız. takip edilme gibi bir derdimiz tasamız yoktur. biz içimizdekileri kusmanın derdindeyiz.

hadi bakalım rastgele...